Zeedel der Fasnachtsgesellschaft Giftschnaigge:
Als Mönch im Kloschter isch es jo glaar,
läbsch still und ellai ganz wunderbar
Bättisch der ganz Daag und dänggsch an Gott
und was dd Menschhait besser mache sott
Als katholische Prieschter aber,
hesch es schwärer – das isch kai Glaaber.
Doo kasch an die gross Liebi groote
Und wottsch drum au emool hyroote.
Doch als Prieschter ist verbodde
Menschlig z syy mit allne Marotte.
Dörfsch kai Familie haa, dasch doch schaad.
Ojee, du hailigs Zölibat!
Über d Gründ kam e sich guet strytte,
doo liist me derzue mänggi Sytte.
Zum «kultisch rain» z syy, het me mool gsait,
will sich s mit Mässopfer nit verdrait.
Villicht isch d Antwort au ganz aifach,
uff die Idee z koo isch ja kai Sach:
Ass s Erb vo de Prieschter – hesch s schon gschnallt? –
bim Dood wider an d Kirche zrugg fallt.
D Fraue sinn sogar no schlimmer draa,
als jeede zölibatäre Maa:
Die dörfe gar nit Prieschtere syy!
Was dänggt sich ächt dr Papscht doo derbyy?
Die katholisch Kirche het im Fall,
Das finden e Huffe – schlicht e Knall.
Die läbt no völlig hinter em Mond,
isch d Emanzipation nid gwoont.
D Fraue wärde böös diskriminiert,
e Skandal, ass das hüt no bassiert.
Und als brav verhürootete Maa,
bisch bi der Kirche nit besser dra.
Z Basel söll das jetzt anderscht wärede,
als überall sunscht uf Ärde.
Die kirchlig Glyychstellig sött jetzt koo,
das miecht au e huffe Prieschter froo.
En Initiative söll s richte,
dien d Medie letscht Summer brichte.
Me sammlet Unterschrifte zäme
und kunnt uf über dausig Nämme.
Der Kirche laufe ja d Lüt dervoo,
das isch ganz aifach laider esoo.
Zum dä Exodus z unterbinde,
wär en aifachi Löösig zfinde:
Me miesst sy attraggtyver mache,
das durch zytgenössischy Sache,
wie dur d Glyychstellig vo Frau und Maa,
doo schafft die Initiative draa.
Jetzt isch s Begeeren yygraicht worde,
s gitt Drugg uff Rom vom Schwyzer Norde.
Der Bischof hets glaub au scho ghöört,
ass es uns – hailige Bimbam! – stöört.
Zerscht isch jetzt aber d Synoode draa,
uusezfinde, wie sie s gärn wurd haa.
Findet die Idee en offen Oor?
oder witteret me mee e Gfoor?
Ass es Lämbbe git mit Rom isch glaar,
doch wärs nit vilicht schon wunderbaar,
Dass me s Thema i d Köpf yyne bringt
und s bald jeede Spaatz vo de Dächer singt?
Jetzt pagged d Gläägehait bim Schopf
und schnyydet en ab, dää alti Zopf.
Ojee, du hailigs Zölibat!
Diend d Kirche uff – mir sinn baraat.
Quelle: www.kath.ch